Bezoek uit de Lage Landen

Ik bedenk me nu dat ik jullie dit helemaal niet van te voren gemeld hebt, maar afgelopen week heb ik hoogststaand bezoek uit Nederland ontvangen in mijn nederige onderkomen in de kibbutz, namelijk; Papa en Ruben. En het was zo leuk en het voelde zo fijn om hen hier te laten zien hoe ik hier leef. Ze waren maar 4 dagen hier, maar ik denk dat we er toch in geslaagd om hen te laten zien hoe ontzettend mooi dit land is.

We zijn naar en op Massadag geweest, wat erg mooi was. We hebben gedreven in de Dode Zee (al liet Papa het wel afweten, ik had meer verwacht van een Verschoof), we hebben  Makhtesh Ramon doorkruisd, en we zijn in Jerusalem geweest.
Maar wat we eigenlijk denk ik allemaal de leukste dag vonden, was de dag dat we een tocht maakten in mijn achtertuin. De Zin Valley ligt namelijk in mijn achtertuin, en dat is werkelijk de mooiste plek op aarde dat ik tot nu toe gezien heb. Zoek maar wat plaatjes op op het internet. We zijn naar Ein Akev gelopen, wat een natuurlijke bron midden in de woestijn is. Ruben en ik hebben daar weer gezwommen, al was het wel best erg koud. Vanaf Ein Akev zijn we over de bergen (waar we opeens terecht kwamen in een klein Bedoeien dorpje) terug gelopen.
We hadden een foto camera meegenomen om foto's voor thuis te maken en om hier een paar op m'n blog te zetten, maar door ongelukkige omstandigheden is de camera nu in Ede, maar de oplader en alle snoertjes hier in Sde Boker, maar we vinden er wel wat op.

Gebed verhoord

En ja hoor, moet eens raden waardoor ik vanmorgen wakker werd.
Onweer, donder, bliksem (gelukkig geen granaten, wat eerlijk gezegd voor een seconde wel m'n eerste gedachte was).
Het regende, zelfs hier in de woestijn, heel hard.
En het was erg leuk. Ik zou vandaag een dagje in de Gardening werken, maar vanwege de regen was daar geen werk vandaag, dus werkte ik in de Kolbo (alles-in cq. kibbutzsupermarket). Dat was erg leuk, de hele tijd fruit eten en weinig echt werk, zodat m'n armen een beetje kunnen helen na het kippenwerk

Praying hard to make the rain fall

''It's been said that everyone talks about the weather, but no one does anything about it. Well, seven years of drought in the Holy Land has been so bad that it has brought together Muslim, Christian and Jewish clerics to offer prayers for the rain''         -Jerusalem Post, 14 november 2010-

Als ik naar de verhalen over het weer in Nederland lees, is het hier wel anders. De regentijd had al een maand geleden in moeten gaan, maar is nog steeds niet begonnen. Dit in combinatie met de abnormale hoge temperaturen en al eerdere jaren van droogte in Israel, zorgen voor problemen. Hier in de woestijn zeker.
Het mooie is dat dit grote probleem de verschillende religies bij elkaar brengt, wat erg zeldzaam is in deze tijd.
Problemen met de vredesonderhandelingen tussen Netanyahu en Hamas, Ahmadinejad die kinderachtig profocatief een steen over de Israelische grens gooit, en de ontzettend grote groei van huizenbouw in de Settlements.
Er wordt hier echt serieus gedacht dat een 3de Intifade binnen 3 weken kan losbreken.

Laat ze dan maar samen bidden om regen.

Foto's

Uitzicht vanaf de olijfberg

De klaagmuur

vanuit de Joodse wijk

Met Marlies

Arabische wijk in de Oude Stad

Getsemane

Vanaf de Olijfberg

. ירושלים

Afgelopen weekend was ik in Jeruzalem en dat was echt heel leuk en bijzonder. Ik was samen met Marlies ( een vriendin die nu ook in Israel is) en we hadden samen in Jeruzalem afgesproken.  We ontmoetten elkaar op het centraal busstation en gingen vanaf daar opzoek naar een hostel. Uiteindelijk vonden we een hostel in een arabische wijk recht voor de Damascus Gate van de Oude stad waar we voor 50 shekel (ongeveer 10 euro) een nachtje konden overnachten. We lieten onze tas in het hostel en doken gelijk in het doolhof van de straatjes in the Arabic Quarter van de Oude stad. Zonder echt een plan te hebben liepen we door de straten en kwamen in de vrijdag processie van monikken op de Via Dolorosa terecht. We liepen een stukje mee in deze processie maar wilden toch ook wel graag naar de Wailing Wall. Het scheint een extra speciaal moment te zijn bij de Klaagmuur als de Shabbat intreed. Dat was ook zo. Er waren heel veel mensen en orthodoxe Joden rond 7 uur. Je kan het plein voor de Klaagmuur trouwens alleen maar op door door een soort van douane te gaan, die je tas checken en je moet onder een poortje doorlopen.
Het was erg mooi en intrigerend bij de Klaagmuur. Om met je handen en je hoofd de Muur aan te raken was erg speciaal. Sommigen zullen dit gevoel begrijpen, anderen ook niet, maar het idee dat dit een hele heilige plek is voor Joden en dat het zo oud was greep me toch wel.
Op het plein bij de Muur ontmoette we een kerel die ons meenam in de muur, naar een plaats waar alleen vrouwen mochten komen (hij ging dus niet mee naar binnen) In de muur konden we door een raam naar beneden kijken (ook in de muur) wat beschouwd wordt als het meest heilige deel van de muur en waar dus ook de meest orthodoxe Joden willen bidden. Dat was een bijzonder gezicht want er waren erg veel mensen.
Die avond hadden we Shabbat dinner bij een orthodoxe rabbi wat erg bijzonder was. Zn kinderen hadden van die hele lange side curls en een groot keppeltje. Als vrouwen aten we ook aan een aparte tafel van de mannen maar wel in de zelfde kamer. Voor veel dingen werd een blessing uitgesproken, als voor het handen wassen, de wijn, het einde van de maaltijd etc. Dit was een erg speciale avond want we konden veel praten en vragen stellen.

De volgend morgen gingen we naar de Church of the Holy Sepulcher. De plaats wordt ook wel Golgotha genoemnd. De kerk bevat onder anderen de steen waarop Jezus gekruisigd is, en waar Jezus begraven werd. Het is een erg mooie en een ontzettend grote kerk. En het was bijzonder om te zien hoe mensen omgaan met een plaats als dit. Mensen nemen fotos of sieraden van dierbaren mee, om deze op een steen in de kerk te kunnen leggen en te bidden, en de rijen voor het graf en de kruisigsteen waren erg lang.
Na de kerk gingen we naar via de Wailingwall naar de Olijfberg. Er is daar een kerk, Church of all Nations, die gebouwd is op de plaats van Getsemane. De kerk bevat een stuk van de steen waarop Jezus gebeden  heeft vlak voor zijn arrestatie. Vanuit deze kerk gingen we verder de Olijfberg op, om het beroemde uitzicht over de Oude stad  met de goude koepel van de Dome of the Rock te hebben. Het was mindern impressive dan ik gedacht had, maar we hebben een leuke foto kunnen maken en die zal ik hier binnenkort ook posten.

Ook ben ik met Marlies in Mea Shearim geweest. De ultraorthodoxe wijk van Jeruzalem.  Er lopen daar echt alleen maar mannen en jongens met hoeden en lange zwarte jassen en vrouwen en meiden met lange rokken en witte kousen en een zwart jasje. We hadden ons wel netjes gekleed want ik wist dat er in de wijk borden hingen dat vrouwen er alleen mogen lopen als ze 'modest' gekleed zijn, dwz lange rok en lange mouwen. Dit vond ik misschien wel het meest bijzondere iets wat ik in Jeruzalem gezien heb.  We waren er op Shabbat, dus we konden het echt niet maken om er fotos te maken, maar als je het bij google in typt krijg je bij de eerste fotos een goed beeld van wat we gezien hebben. Het rare was dat alle mensen er echt piekfijn uit zagen, maar dat de straten eruit zagen als een ghetto. Overal rotzooi en oude huizen, balkonnen dichtgemaakt met golfplaaten, kleine nauwe steegjes met hoge huizen en muren volgeplakt met half afgescheurde aanplakbiljetten.

Jeruzalem was een hele ervaring en ik vond het echt heel bijzonder en kom zeker nog een keertje terug.