Breakfast

Nu schrijf ik een stukje over het ontbijt hier. Ik hou van ontbijt hier, en wel om 2 redenen.
1. Het ontbijt is erg lekker
2. Met het ontbijt heb ik er al 4 uur werk met alleen een koffie erop zitten.

Ik werk in the chickenhouse en wij hebben het beste ontbijt van de hele kibbutz. Voor iedereen is er ontbijt in de dinninghall, maar omdat wij niet in de kibbutz werken maar in farms buiten de kibbutz, en omdat we wegens de hygiene moeten douchen voor en nadat we een farm betreden, kunnen wij niet ontbijten in de dinninghall.

Om zo 09.00 ontbijten we en dan dekken we met alle werkers een grote tafel met allerlij lekkere dingen. Als eerste stop ik een tosti in het tosti apperaat. En geen gewone tosti met  kaas en ketchup. Maar een tosti met kaas en olijven, of tomaat, of ui, of tonijn, of met dit alles tegelijk.
Dan snijd ik fijn een tomaat en een komkommer, een stukje ui, pel ik olijven, half blikje tonijn, en strooi wat zataar op m'n bord. Dan 2 grote lepels humus en wat extra vergine olijfolie en alles door elkaar husselen. De salade eet ik dan los of op brood.
Als afsluiting van het ontbijt komt er altijd een liter pot nutella (kosjere) op tafel en eet iedereen een broodje met chocolade pasta.
Dit is mijn ontbijt.
Veel en goed niet?

-

Afgelopen weekend was ik met wat jongeren van de kibbutz op een alternatiefmuziekfestival in de woestijn, en dat was echt een gafe ervaring. Naast dat de muziek erg goed was, was het een erg leuk festival. In Nederland ben ik vooral het Flevo Festival gewend. Dit festival was zo anders, maar toch hetzelfde. Hier stonden de tenten en de autos allemaal op 1 grote zandvlakte, en de podia waren niet zo groot en professioneel, maar er waren 2 kleine podia met een doek erover gespannen voor schaduw.
Verspreid over het terrein lagen wat vloerkleden en doeken op palen als plekken om te zitten. Het geen wat hetzelfde was was de aardigheid van de bezoekers. Ik was op het festival met wat vriendinnen uit the chickenhouse en wat andere Garin, en we werden vaak door vreemde mensen uitgenodigd om humus, pita, valva of andere lekkere dingen bij hen te eten. Ik liftte samen met een kerel terug van het festival naar de kibbutz en in 4 snelle liften waren we in 1.5 uur ook weer terug in de kibbutz. Mensen hier in het zuiden zijn zo open en aardig. Aan het eind van het festival vond ik het ook niet zo erg om weer terug naar de kibbutz te gaan, want ik was alleen met Israeli's op het festival en onderling spreken zij gewoon engels, en bij de volunteers spreekt iedereen gewoon engels, dus kon ik elk gesprek weer gewoon volgen.

Afgelopen week zijn er ook 3 volunteers vertrokken. Van 2 maakte het me niet zo veel uit of ze er nou waren of niet, maar 1 jongen, Joel uit Finland, was een goede vriend geworden. Ik werkte ook samen met hem in the chickenhouse, en nu ben ik daar nog maar de enige volunteer, wat opzich niet erg is want iedereen is er erg leuk. Het is wel even wennen, maar volunteers komen, en volunteers gaan. Dat is soms leuk, maar soms dus ook niet.

Foto update (long version....)

Me and my Ecuadorian friends

Rosh Hashannah

De eer om de eerste fles te openen op Rosh Hashannah

Een doordeweekse avond

Dinner met de volunteers

Sukkhot dinner

Sukkhot

Israeli and Ecuadorian friend

Hongerig na verse douche en werk

Goodbye foto

Sarah my friend and roommate, Gilad my friend

de room na de brand

Ons plekje in de kibbutz

Ik en Joe en mijn bed

De volunteers

De dinninghall voor Shabbat

de Kolba

De volunteerskite van Rosh Hashannah

Onze pets, van de 5 kittens heeft maar 1tje het overleefd, ook de moeder niet.

view over de Westbank

Weekendje Haifa

Afgelopen vrijdag werd ik uitgenodigd om voor een weekend mee te gaan naar Haifa. OK, en een uur later hadden we een lift naar Beersheva. Natuurlijk zijn we naar het strand geweest. Het was zo mooi en warm en zout. We hadden een auto in Haifa en zo konden we heel gemakkelijk overal komen. Ik was door een vriendin die nu weer terug in het leger is uitgenodigd om bij haar avond te eten. Dat was natuurlijk weer erg leuk om haar te zien. Ook was er op zaterag een soort van Openhuis voor mensen die kunstig waren. Veel mooie schilderijen en keramiekwerk gezien. Er was een huis van een man en deze man was blind. In een gevecht in 1948 was hij op 17 jarige leeftijd zijn gezicht verloren maar de kunst die hij wist te maken was werkelijk wonderbaarlijk. Ik kon wel huilen.
Gisteren kwamen we terug uit Haifa en in de middag mocht ik gelijk weer aan het werk, en het werk duurde tot 22.00. Ik was kapot en gebroken en m'n armen zijn ook kapot. Ze zitten onder de striemen en schrammen van de kippen.

Afgelopen woensdag was er hier een brand in een van de rooms van de volunteers. Er was een argument geweest waarna een klein gevecht was ontstaan. Daarna gingen we met zn allen naar de pub. Ondertussen had een van de twee kerels (die ook te veel gedronken had) het bed en de klerenkast van de andere kerel in brand gestoken. God zij dank is er niemand gewond en is het alleen bij 1 room gebleven. Wel is deze helemaal aan vervanging toe en heeft de arme kerel nu alleen nog maar de kleren die hij aanhad. De brandstichter is gistermorgen uit de kibbutz gezet.

Het leuke is als je zo wat langer in de kibbutz bent, is dat je mensen steeds beter leert kennen en ook meer contacten opdoet. Je wordt uitgenodigd om bij mensen te eten, en ook ben ik uitgenodigd door een Nederlands gezin hier in een dorpje vlakbij. Daar ga ik dinsdagavond naartoe. Heb al in geen weken Nederlands gehoord (afgezien van Afrikans), dus ik ben erg benieuwd.