Kaas, een draaiorgel en stroopwafels

Zo, ik heb mezelf net tegoed gedaan aan jullie belasting geld. Bedankt! Ik kom net terug uit Herzlyya, waar een feest was van de Nederlandse Ambassade, voor onze koninging. Het was een soort van nette receptie, met allerlei lekkere hapjes, zalm, echte Nederlandse kaas, de meest ordinaire wijnen een draaiorgel en stroopwafels als toetje. Nou, in ruil hiervoor kon ik dat volkslied en die 3 hoeraatjes voor de koningin wel over m'n lippen krijgen. Nee, het was een leuke avond, lekker om even helemaal weg uit Nes Ammim te zijn en zo'n avondje met wat Nederlanders uit te zijn. Ik had allemaal echte Hollanders verwacht, lange blonde mensen, maar dat was helemaal niet zo. Er waren veel Israelische mensen die getrouwd waren met een Jood, en dan in Israel waren gaan wonen. Erg leuk. Maar nu ben ik wel moe hoor, en morgen om 07.00 weer aan de bak. Bah soms.

Fijn

De laatste dagen zijn echt fijn, ik voel me goed, het weer is goed en de sfeer is goed. Fijn he, allemaal.
Pessach is nog niet over, dus de drukte duurt nog voort. Morgen is de laatste dag van Pessach, dus overmorgen kan ik weer m'n portie brood naar binnen werken. Verder is er de laatste dagen niet veel speciaals gebeurd, maar toch vullen de dagen zich makkelijk. Met werken, slapen, eten, en 's avonds na het werk nog lekker even relaxen. Het leven is hier zo simpel maar ook zo prima. Nu met Pessach hebben we 5 arabische kerels uit een buur dorpje hier werken, als serveerders en 1 als kok. En dat is over het algemeen leuk maar met de kok heb ik dan weer een wat niet zo'n goede band. Een dik klein kereltje, waar hij natuurlijk niet veel aan kan doen. Hij schreeuwt altijd zo, zonder reden. De hele dag hoor ik een mengelmoes van arabisch en hebreeuw op me afstorten; yalla yalla Maryam, lama kacha? Rega Rega! Ik weet dat ik ech best goed werk in de keuken, en m'n baas vind dat ook, dus ik ga me echt niet laten opjutten door dit kereltje. Daarnaast laat hij mij altijd zijn zooi opruimen. Gisteren had ik daar geen zin meer in en dat heb ik hem dan ook maar duidelijk laten weten. En dat vond hij niet zo leuk, maar ik wel. Volgens mij zijn de grenzen nu weer duidelijk neergezet en kunnen we wel weer samen door een deur. En het leuke was ook nog dat we afgelopen week met en de volunteers en alle koks en serveerders en wat joodse gasten na het dinner een potje voetbal gespeeld hebben, en ik een goal bij deze kerel, Chamudi, gemaakt had.
Ow, en er was wel iets heel speciaals, gisteren zelfs. Toen kwamen Mirjam Maaike en Lida mij voor een half uurtje gezelschap houden, 3 vriendinnen van school. Het was zo leuk en het voelde zo fijn maar ook raar, om  in een half uurtje en hallo na 8 maanden te zeggen, en dan weer dag te zeggen. Gelukkig heb ik vrijgekregen van werk en kan ik in Mei 3 daagjes met hun groep meereizen.

Genoeg van al die Matze's

Wat een drukte en Pesach is nog niet eens begonnen. Afgelopen 3 dagen heb ik elke dag 11.5 werkuren gemaakt, en dat brak me wel een beetje op. Van 07.00 tot 19.30 werken met een uurtje pauze. Maar om eerlijk te zeggen heb ik het heerlijk naar m'n zin, omdat ik nu in de keuken sta. Vet gaaf. Echt leuk vind ik het. Afgelopen dinsdag is het hele guesthouse 'kosher le pesach' gemaakt', en dus ook de keuken. Er waren 10 maskiachs in de keuken, die de hele keuken hebben gecontroleerd. En het hele service is kosher le pesach gemaakt, zowel het melk als het meat service. Dat wil zeggen eerst in kokend water gedompeld, dan onder de brander gegaan en dan nog een rondje door de dishwasher. Om nieuw service kosher te maken moet het eerst door stromend water zijn gereinigd, dus op naar de zee, heel veel service in de zee, en dan weer inpakken en terug naar Nes Ammim. Om eerlijk te zijn vind ik het allemaal wat overdreven, al die orthodoxe Joden in de keuken die service onderdompelen in water en schoonbranden en voorderest heel veel praten. Het was wel echt gezellig hoor. Maar al dit gedoe om alle broodkruimels uit de keuken te halen vind ik dan weer een beetje te ver gaan. Al was het wel een leuke ervaring.

En ik kan nu al geen Matze meer zien, de ongerezen broden. Ik probeer er echt alles aan te doen om me de Matze's te laten smaken maar m'n fantasie is op. Matze met ei, met suiker, met gesmolten kaas, matze koekjes, matze in de melk. Sugesties zijn welkom want we moeten het er nog bijna 2 weken mee doen.

Pesach

Pesach komt er weer aan, en dat brengt werk met zich mee. Nee, het is niet een gewone voorjaarsschoonmaak. Omdat ik hier in een kosher guesthouse werk, moet echt alles schoon, alles. Elk richeltje, gaatje, hoekje. Alles. Met Pesach herdenken de Joden de joodse slavernij in Egypte en de uittocht uit Egypte, waarmee de Joden bevrijd werden van de Slavernij. Tijdens Pasen mogen de Joden geen gist eten, en alleen maar 'ongedesemd' voedsel. Dat betekend dus geen brood, geen rijst, geen pasta, geen bier etc. We gebruiken hier in het guesthouse alleen maar producten met het label 'כשר'; oftewel kosher. Maar tijdens Pesach mogen we alleen maar producten gebruiken die 'כשר לפסח'; oftewel kosher voor Pesach. Normaal hebben we coca cola dat kosher is, maar nu zit er dus een label 'כשר לפסח' op. Volgens coca cola kenners smaakt hij anders. Een beetje overdreven allemaal als je het mij heel eerlijk vraagt, maar interessant is het wel. Hier in Israel duurt de Pesach tijd 7 dagen, en dus ook 7 dagen zonder gistproducten met ingang van 18 April (in de Joodse kalender de 15e van de maand Nisan). Wij in ons guesthouse beginnen morgen al met het gebruiken van producten die 'כשר לפסח' zijn. Dus vanavond kan ik me laatste bammetje met kaas opeten, om dan morgen ochtend aan de matze's te zitten. Ik ben benieuwd wat voor'n eten we zullen eten, want 2 weken leven van Matze's en aardappelen lijkt me ook geen feest.

Verder is er vanmorgen iets gebeurd wat ik echt niet leuk vond. Ik vond een klein gewond vogeltje dat vast zat ik een struikje, en op het moment dat ik hem in m'n handen wou pakken, sprong mijn lieve meneer Nielson op dit arme beestje, om ermee weg te springen en 5 meter verder lekker op te peuzelen.

Fijne dingen

oké, was dan wel geen Petra, maar mooi wel; Jerash

Onze slaapplaats bij de Druzen familie (klik)

Ja, een kameel in de achterbak

Zonsondergang in de woestijn

                                                                         Met z'n allen

Onze slaapplaats bij Mt Nebo

The fellowship of Nes Ammim

                                                                  Laatste avond samen

Wat een feestweek

Als ik nu zo terug kijk op de week in Jordanie, kan ik alleen maar zeggen dat het echt een geweldige week was. Het was een aaneenschakeling van fijne momenten die nu alweer herinneringen zijn.
Het was een manier van rondreizen die ik nog niet zo lang had meegemaakt. We hadden een matje en slaapmat meegenomen, en zo konden we gaan en staan waar we wilden, zonder ons zorgen te hoeven maken waar we zouden slapen. 3 nachten hebben we op deze manier buiten geslapen en eigenlijk is dat me erg goed bevallen.
Verder is Jordanie een interessant land. Ik had wat kleren meegenomen die m'n schouders en knieeen bedekken, want ik dacht dat dat wel netjes zou zijn. Maar eigenlijk heb ik de hele week in een lange broek en lange mouwen gelopen, gewoon omdat dat eigenlijk niet anders kon. Ik draag geen hoofddoek, want ik ben geen moslim, maar alsnog voelde ik me aardig bloot. We reisden met liften en openbaar vervoer, en in het openbaar vervoer zit je in een klein busje, met alleen maar Jordanesen. Als er bijvoorbeeld naast mij een plaats leeg zou zijn, zou daar nooit een man gaan zitten. Maar jongens, wat was het soms warm in al die kleren. Zware tas op je rug, zon op je hoofd, en maar zweten in je lange kleren.
Maar we hebben erg veel mooie dingen gezien, mooie mensen ontmoet en ik heb er weer een stapel mooie herinneringen bij.