De laatste dagen zijn echt fijn, ik voel me goed, het weer is goed en de sfeer is goed. Fijn he, allemaal.
Pessach is nog niet over, dus de drukte duurt nog voort. Morgen is de laatste dag van Pessach, dus overmorgen kan ik weer m'n portie brood naar binnen werken. Verder is er de laatste dagen niet veel speciaals gebeurd, maar toch vullen de dagen zich makkelijk. Met werken, slapen, eten, en 's avonds na het werk nog lekker even relaxen. Het leven is hier zo simpel maar ook zo prima. Nu met Pessach hebben we 5 arabische kerels uit een buur dorpje hier werken, als serveerders en 1 als kok. En dat is over het algemeen leuk maar met de kok heb ik dan weer een wat niet zo'n goede band. Een dik klein kereltje, waar hij natuurlijk niet veel aan kan doen. Hij schreeuwt altijd zo, zonder reden. De hele dag hoor ik een mengelmoes van arabisch en hebreeuw op me afstorten; yalla yalla Maryam, lama kacha? Rega Rega! Ik weet dat ik ech best goed werk in de keuken, en m'n baas vind dat ook, dus ik ga me echt niet laten opjutten door dit kereltje. Daarnaast laat hij mij altijd zijn zooi opruimen. Gisteren had ik daar geen zin meer in en dat heb ik hem dan ook maar duidelijk laten weten. En dat vond hij niet zo leuk, maar ik wel. Volgens mij zijn de grenzen nu weer duidelijk neergezet en kunnen we wel weer samen door een deur. En het leuke was ook nog dat we afgelopen week met en de volunteers en alle koks en serveerders en wat joodse gasten na het dinner een potje voetbal gespeeld hebben, en ik een goal bij deze kerel, Chamudi, gemaakt had.
Ow, en er was wel iets heel speciaals, gisteren zelfs. Toen kwamen Mirjam Maaike en Lida mij voor een half uurtje gezelschap houden, 3 vriendinnen van school. Het was zo leuk en het voelde zo fijn maar ook raar, om in een half uurtje en hallo na 8 maanden te zeggen, en dan weer dag te zeggen. Gelukkig heb ik vrijgekregen van werk en kan ik in Mei 3 daagjes met hun groep meereizen.
Pessach is nog niet over, dus de drukte duurt nog voort. Morgen is de laatste dag van Pessach, dus overmorgen kan ik weer m'n portie brood naar binnen werken. Verder is er de laatste dagen niet veel speciaals gebeurd, maar toch vullen de dagen zich makkelijk. Met werken, slapen, eten, en 's avonds na het werk nog lekker even relaxen. Het leven is hier zo simpel maar ook zo prima. Nu met Pessach hebben we 5 arabische kerels uit een buur dorpje hier werken, als serveerders en 1 als kok. En dat is over het algemeen leuk maar met de kok heb ik dan weer een wat niet zo'n goede band. Een dik klein kereltje, waar hij natuurlijk niet veel aan kan doen. Hij schreeuwt altijd zo, zonder reden. De hele dag hoor ik een mengelmoes van arabisch en hebreeuw op me afstorten; yalla yalla Maryam, lama kacha? Rega Rega! Ik weet dat ik ech best goed werk in de keuken, en m'n baas vind dat ook, dus ik ga me echt niet laten opjutten door dit kereltje. Daarnaast laat hij mij altijd zijn zooi opruimen. Gisteren had ik daar geen zin meer in en dat heb ik hem dan ook maar duidelijk laten weten. En dat vond hij niet zo leuk, maar ik wel. Volgens mij zijn de grenzen nu weer duidelijk neergezet en kunnen we wel weer samen door een deur. En het leuke was ook nog dat we afgelopen week met en de volunteers en alle koks en serveerders en wat joodse gasten na het dinner een potje voetbal gespeeld hebben, en ik een goal bij deze kerel, Chamudi, gemaakt had.
Ow, en er was wel iets heel speciaals, gisteren zelfs. Toen kwamen Mirjam Maaike en Lida mij voor een half uurtje gezelschap houden, 3 vriendinnen van school. Het was zo leuk en het voelde zo fijn maar ook raar, om in een half uurtje en hallo na 8 maanden te zeggen, en dan weer dag te zeggen. Gelukkig heb ik vrijgekregen van werk en kan ik in Mei 3 daagjes met hun groep meereizen.
No comments:
Post a Comment