Nes Ammim

Nee, ik ben er nog niet, maar over een week begint mijn 2de grote avontuur in Isael. Op maandag 24 januari reis ik van Sde Boker naar het verre noorden, waar ik de komende 6 maanden zal verblijven. Ik ga naar Nes Ammim, een soort van 'communual village' (verwacht ik). Een viendin uit Ede, Marlies, zit daar nu al een paar maanden, dat wordt dus erg gezellig.
Nu m'n vertrek uit Sde Boker zo dichtbij komt, verwarren m'n gevoelens me toch wel meer dan dat ik van tevoren gedacht had. Een paar weken geleden keek ik meer uit naar verandering, naar nieuw werk, nieuwe mensen, nieuwe omgeving etc. Niet omdat dit alles mij hier niet bevalt, maar omdat ik hier, in Sde Boker, al een lange tijd ben en ook meer weer zien in dit land. Nu is de week aangebroken van afscheid nemen. Als er 1 ding is waar ik slecht in ben en niet van houd is het afscheid nemen. Het liefst verdwijn ik zomaar, de mooie herinneringen met me meenemend. Ik stop m'n kleren niet meer in de 'laundry', maar was ze op de hand omdat de laundry ze anders niet meer optijd schoon heeft. Ik heb m'n laatste werkdag al opgegeven. Ik heb m'n laatste salary al gehad. M'n chickenhouse goodbyeparty is al geregeld. Raar om met dit soort dingen bezig te zijn.

Het is niet alleen maar treurig hoor, ik heb nog steeds erg veel zin in. Ik kijk met verwachting uit naar wat de komende maanden me zal brengen. Nes Ammim ligt dus in het groene noorden. Al het groen wat hier in de kibbutz is, wordt bewaterd door irrigratie slangetjes die tussen al de bomen en planten door kronkelen. Ik heb zin om Marlies weer te zien, niet meer om 04.30 te werken, weer Nederlands te praten, nieuwe mensen te ontmoeten en te genieten van de mooie natuur van het noorden.
Ook staan er al een paar leuke dingen staan al op de planning. Marlieke komt me op 3 februari een knuffel in Israel geven, m'n gezinnetje komt eind februari even buurten, en ook komen de liefste meiden Maaike, Mirjam en Lida ergens in April dit land bewonderen.
Wat een dingen om naar uit te kijken he!