Vanmorgen ben ik met Rita, een meid bij wie ik dit weekend verblijf in Hoima, naar de kerk gegaan. Het was een Born Again Church, wat denk ik te vergelijken is met de Pinkstergemeente in Nederland. Ik ben door m'n huidskleur een opvallende verschijning hier op straat, maar ik werd echt erg hartelijk ontvangen in de kerk.
Wat ik bijzonder vind is de enorme blijdschap waarmee mensen hun geloof hier uiten. Mensen zijn dankbaar voor het weinige wat ze hebben. Ik sprak mensen die geen geld hebben om hun kinderen naar school te sturen, en een vrouw die geen eten had voor de volgende dag, en een jongen die geen ouders meer heeft. Toch zijn ze God oprecht dankbaar voor de dingen die ze wel hebben en bidden ze God om te zorgen voor de mensen die nog minder hebben, of die nog minder gezegend zijn.
Van deze vreugde in eenvoud kunnen wij nog wel eens wat leren.
Wat ik bijzonder vind is de enorme blijdschap waarmee mensen hun geloof hier uiten. Mensen zijn dankbaar voor het weinige wat ze hebben. Ik sprak mensen die geen geld hebben om hun kinderen naar school te sturen, en een vrouw die geen eten had voor de volgende dag, en een jongen die geen ouders meer heeft. Toch zijn ze God oprecht dankbaar voor de dingen die ze wel hebben en bidden ze God om te zorgen voor de mensen die nog minder hebben, of die nog minder gezegend zijn.
Van deze vreugde in eenvoud kunnen wij nog wel eens wat leren.
Hey Mirjam,
ReplyDeleteLeuk om zo met je mee te lezen :)en indrukwekkend! Veel plezier en succes nog komende weken.
Groetjes Florisca
Goed om zo mee te lezen. Leerzaam voor ons die dankbaarheid!
ReplyDeleteDag lief en moedig nichtje,
ReplyDeleteik stuur je toch maar even via je blog het mailtje door wat ik aan je schreef aanhet begin van je reis.Je doet veel indrukken op zo te lezen op je blog. Ik ben heel erg benieuwd naar je verhalen wanneer we elkaar weer zien en spreken
Hey lieve en avontuurzoekende Mirjam,
sorry dat ik je mail gemist heb, want we wisten dat je de 29e naar Uganda zou vertrekken. Wat een mooi avontuur zeg, moedig van je!!!!!!!!!! Zo zie je al heel wat van deze wereld op jonge leeftijd. Nou dat zal je vast vormen in je wijze van denken over diverse zaken. Waar zit je en heb je een vaste plek in de periode dat je in Uganda verblijft?
De vrienden die wij kennen zijn Hans Dieter en Inge Sturz uit Duitsland. Wij kennen hen al heel lang, hebben hen ontmoet op de Bijbelschool in Büsingen in de jaren 80, daar waren zij ook studenten. Hans Dieter komt uit een zendelingen gezin, zijn ouders waren zendelingen in Suriname, dus Hans Dieter spreekt en verstaat Nederlands. Hij is in 2011 directeur geworden van het International Christian Training Centre (ICT) in Jinja, Uganda. Ligt volgens mij in het oosten van Uganda.
Daarvoor was hij jarenlang pastor in Augustfehn, vlak bij Oldenburg in Duitsland.
In mei 2012 hebben zij wel een persoonlijk drama doorgemaakt; hun jongste zoon Helge (24 of 25 jaar) is in Uganda aan malaria overleden, heel tragisch en verschrikkelijk want zij hadden al een zoon (Björn) verloren. Het zijn bijzonder lieve en toegewijde mensen, die je zeker met alle gastvrijheid zullen ontvangen wanneer je gelegenheid hebt hen te bezoeken.
Het adres is P.O. box 1359 Jinja in Uganda. Email is office@ictuganda.org en site is www.ictuganda.org
Nou lieve Mir, ik hoop dat je een fantastische tijd zult hebben, veel mooie mensen zult ontmoeten en weer veilig zult terugkomen met heeeeeeel veeeel verhalen en vooral goede herinneringen. We zien elkaar weer op de trouwdag van Anna en Nathan. Dikke knuffel en veel liefs van oom Fred en tante Hanna.